yeritmək

yeritmək
icb.
1. Yeriməyə, hərəkət etməyə məcbur etmək. // Yeriməsinə kömək etmək, gəzdirmək. Ayaq açan uşaqları yeridirlər.
2. Sövq etmək, hücum etdirmək. Qoşun yeritmək. – Hər iki tərəf meydana yeni-yeni qüvvələr yeridirdi. S. R.. Xəzərin sahilinə xəzri qoşunlar yeridir; Titrəyir qumların üstündə səhərdən bəridir. S. Rüst..
3. Bir şeyin içinə girməyə məcbur etmək, daxil etmək. Torpaq . . <ərik ağacının> vücuduna məlhəm yeridirdi. M. C..
4. Həyata keçirmək, intişar etmək. // Təklif etmək, irəli sürmək, yaxud qəbul etdirməyə, keçirməyə çalışmaq. Fikir yeritmək. Öz təklifini zorla yeritmək istəyir. – Hərcayı . . yalanı yeridir doğru yerinə. Q. Z.. Dediyini yeritmək – öz fikrini, təklifini zorla keçirmək. O yıxılmadıqca, mən heç bir vaxt öz dediyimi yeridə bilməyəcəyəm. M. Hüs.. Ancaq Rübabə bəriki otağa keçəndə Fatma duydu ki, əri dediyini yeritmişdir. M. C..
5. dan. Batırmaq, soxmaq. Anamın canı üçün, bu tiyəni düz qarnına yeridəcəyəm. P. M..
6. məc. dan. Aldadaraq birinə satmaq, işə vermək; ötürmək.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • yeritmə — «Yeritmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yeridilmək — «Yeritmək»dən məch …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • inad — 1. sif. Əsassız olaraq dediyini yeritməyə çalışan, heç bir güzəştə getmək istəməyən; tərs, höcət. İnad adam. İnad xasiyyət. – <Qulu> xəsis, tamahkar, heç bir şeyə güzəştə getməyən, tərs və inad bir adam idi. A. Ş.. <Böyükxanım:> Bax,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bəhs — is. <ər.> 1. Bir şey haqqında ətraflı danışma, müzakirə etmə, fikir yeritmə. // Söhbət, danışıq. Bəhs etmək – danışmaq, söhbət etmək, fikir yeritmək. Biz bir neçə Badkubə müəllimləri . . ictimai məişətdən bəhs edən aylıq bir jurnal nəşr… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • iynə — is. 1. Tikiş tikmək üçün bir ucu sivri, digər ucu isə sap keçirilmək üçün deşikli metal milcik. Tikiş iynəsi. Maşın iynəsi. – Yusif Sərrac iynəsi əlində başını yuxarı qovzadı. M. F. A.. . . Gözəl ufuldadı, fikri Pəri nənədə olduğundan əlinə iynə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • peyvənd — is. <fars.> 1. k. t. Müəyyən xüsusiyyət vermək üçün bir bitki gözcük və ya saplağının başqa bitkiyə calanması; qələm, calaq. Peyvənd etmək (vurmaq) – qələm etmək, calamaq. Vurduq ağaclara biz peyvənd, calaq. M. S.. 2. tib. Hər hansı bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təlqin — is. <ər.> 1. Hər hansı bir fikri, əqidəni, hissi qəbul etdirmək üçün birinin iradəsinə, psixikasına təsir etmə, beyninə yeritmə. Tahir . . yenə qocanın mənalı mənalı baxan, təlqin dolu gözlərini, qüvvətlə gurlayan səsini unutmurdu. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hikkə — ə. 1) qoturluq (xəstəlik); 2) m. paxıllıq; 3) m. öz sözünü yeritmə; tərslik …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • peyvənd — f. 1) bitişik, bitişmə; 2) calaq növü; 3) əlaqə, bağlılıq; 4) yoluxucu xəstəliklərə qarşı bədənə vaksin yeritmə və həmin əməliyyatın özü …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”